10 pytań, które pozwolą ocenić czy jesteś nudny
Chcemy, by ludzie widzieli i opisywali nas w określony sposób. Niektórzy chcą być postrzegani jako inteligentni, inni chcą być uważani za zabawnych lub troskliwych. Nikt jednak nie chce być postrzegany jako nudny. Nawet takie przymiotniki jak „irytujący” i „denerwujący” wydają się lepsze. Dlaczego? Przebywanie w otoczeniu ludzi nijakich, pozbawionych energii i entuzjazmu jest dość nieprzyjemne. Nie chcemy, by inni unikali nas, ponieważ przebywanie z nami jest nieprzyjemne, a utrzymywanie kontaktów z osobami nudnymi zdecydowanie nie należy do miłych doświadczeń. Osoby nudne niewiele wnoszą do konwersacji, a kiedy to robią, zwykle wciąż paplają o sobie lub narzekają. Wydają się zdekoncentrowane werbalnie i emocjonalnie. Nie potrafią śmiać się z siebie i nie mają zbyt dużego poczucia humoru. Wyglądają na osoby, którym brakuje pasji, zainteresowań i ekscytacji życiem.
Aby nie zostać ocenionym jako osoba nudna, warto spojrzeć na siebie krytycznie i odpowiedzieć sobie szczerze na parę pytań, które pozwolą sprawdzić, czy inni mogą oceniać cię w ten sposób. Często jesteśmy winni przypisywania łatek innym osobom, nie zauważając, co sami wnosimy do danej sytuacji. Oto nasze pytania:
- Czy słuchasz aktywnie, gdy inni mówią, zamiast myśleć o tym, jak skierować rozmowę na własny temat?
- Czy zadajesz pytania na temat, który interesuje twojego rozmówcę, nie wyłączasz się w trakcie rozmowy, nie zerkasz w telefon i nie okazujesz w inny sposób, że myślisz o czymś niezwiązanym z tematem?
- Czy potrafisz wyrazić podekscytowanie dotyczące wspólnych zainteresowań, nie przejmując przy tym konwersacji?
- Czy w kontaktach z innymi ludźmi rozmawiacie na przemian na tematy, które są interesujące dla ciebie i tematy interesujące dla twoich rozmówców?
- Czy okazujesz zainteresowanie? Czy wracasz do wątków i historii, o których któreś z was mówiło w przeszłości?
- Czy wiesz, na jakie tematy twoi bliscy (przyjaciele, dzieci, rodzice) bardzo lubią rozmawiać? Czy podejmujesz te tematy?
- Czy zwracasz uwagę na sygnały, które mogą świadczyć o tym, że czas pozwolić mówić drugiej osobie? Czy potrafisz dostrzec, kiedy mówisz zbyt długo i zbyt szczegółowo?
- Czy masz w zanadrzu zestaw historii, do którego możesz się odwołać, by ożywić rozmowę? W miarę upływu czasu uczysz się, które historie budzą zainteresowanie i entuzjazm.
- Czy podejmujesz czasami ryzyko i mówisz coś osobistego o sobie, co może sprawić, że poczujesz się niepewnie, przestraszony lub bezbronny?
- Czy twoje dzieci, znajomi i współpracownicy lubią przebywać w twoim towarzystwie?
Jeśli na większość pytań odpowiedziałeś twierdząco, prawdopodobnie nie jesteś nudny. Jeżeli jednak sprawiły ci one sporą trudność, może to oznaczać, że warto przyjrzeć się swojemu stylowi prowadzenia rozmów. Nigdy nie jest za późno na zmianę.