Cztery odcienie introwertyzmu. Jakim typem introwertyka jesteś?
Koncepcję introwertyzmu oraz ekstrawertyzmu już na początku XX wieku opracował szwajcarski psychiatra Carl Jung. Wedle jego teorii podstawową różnicę pomiędzy tymi dwoma typami osobowości stanowił sposób, w jaki osoby odzyskują energię, innymi słowy „ładują baterie”. Introwertyków określił on jako tych, którzy odpoczywają w mało stymulującym środowisku i chętniej od podejmowania interakcji z innymi osobami skupiają się na swoim wnętrzu. Z drugiej strony ta sama teoria określała ekstrawertyków jako tych, którzy do odzyskania energii do działania potrzebują dużej stymulacji oraz interakcji z innymi osobami. Nieco później, bo w 2011 r. grupa amerykańskich psychologów przeprowadziła badania, których wyniki pozwoliły podzielić introwertyków na cztery grupy: introwertyk społeczny, introwertyk myślący, lękowy introwertyk i powściągliwy introwertyk. Choć introwertyzm wielu z nas kojarzy się zapewne wyłącznie z nieśmiałością i unikaniem interakcji z innymi osobami za wszelką cenę, okazuje się, że może przybierać on bardzo różne oblicza…
Introwertyk społeczny
Introwertycy społeczni to według badaczy osoby wyjątkowo ceniące sobie czas spędzony w samotności, najbliższe stereotypowemu rozumieniu introwertyzmu. Sporadycznie spotykają się oni z przyjaciółmi oraz rodziną, jednak każde spotkanie z bliskimi jest dla nich głębokim i wartościowym przeżyciem. Zamiast tłocznych przyjęć wybierają kameralne spotkania w niewielkim gronie. Nie lubią zatłoczonych miejsc, jednak – w przeciwieństwie do osób doświadczających społecznego lęku – nie jest to kwestia strachu, a ich świadomych preferencji. Społeczni introwertycy nie boją się wakacji spędzonych w samotności. Również w związku potrzebują przestrzeni na oddech i bycie samemu, aby naładować baterie i na powrót cieszyć się obecnością bliskiej osoby.
Myślący introwertyk
Myślący introwertycy to osoby, które najwięcej przyjemności czerpią z aktywności intelektualnej, takiej jak czytanie książek, pisanie, uczenie się czy gra na instrumencie. Jest to typ osoby skrupulatnej, obserwującej, analizującej każdy problem przed wydaniem opinii. Myślący introwertycy wiele czasu poświęcają na wędrówki w głąb siebie, zgłębianie nurtujących ich zagadnień oraz rozmyślanie nad różnymi możliwościami, przez co w towarzystwie mogą sprawiać wrażenie nieśmiałych czy wycofanych. Osoby określane jako myślący introwertycy wypoczywają „uciekając” w czynności wymagające wysiłku intelektualnego, związane z nauką czy sztuką. Są to osoby bardzo świadome własnych potrzeb, poświęcające wiele czasu na obserwację otoczenia, przez co często dostrzegają więcej.
Zaniepokojony introwertyk
Ten podtyp introwertyzmu wedle teorii badaczy wyróżnia się wycofaniem społecznym oraz uczuciem niepokoju, które może zostać wywołane u nich przebywaniem w nazbyt stymulującym środowisku. Osoby te tworzą wokół siebie swego rodzaju pancerz, wycofując się do wewnątrz, przez co otoczenie może odbierać je jako niemiłe, chłodne i zdystansowane. Unikają okazji do przebywania w tłumie – zmuszone do tego mogą okazywać zdenerwowanie. Zaniepokojeni introwertycy najchętniej przebywają w domu lub innym znanym sobie otoczeniu,w którym czują się bezpiecznie. Wyjątkowo niechętnie opuszczają strefę swojego psychicznego komfortu. Dobrze czują się wyłącznie w towarzystwie bliskich przyjaciół, przy których nie odczuwają niepokoju, z trudnością przychodzi im natomiast nawiązywanie nowych relacji.
Powściągliwy introwertyk
Osoby prezentujące ten podtyp niechętnie okazują emocje w towarzystwie, przybierają postawę wycofaną i obserwującą, zwłaszcza dopóki nie poznają bliżej osób, z którymi przebywają. Sprawiają wrażenie statecznych i wyważonych. Są to osoby mocno refleksyjne, lubiące rozmyślać o różnych aspektach życia. Choć nieczęsto nawiązują nowe relacje, bliskie im osoby doskonale wiedzą, że zawsze mogą na nich polegać, bowiem charakteryzuje je duża sumienność oraz obowiązkowość. Powściągliwi introwertycy preferują przewidywalne czynności, nie lubią być zaskakiwani. Osoby te wchodząc w nowe relacje często zachowują swoją powściągliwość do czasu, aż poczują się wystarczająco komfortowo przy nowo poznanej osobie. Dopiero wówczas dają się poznać bliżej, okazując cały wachlarz swoich emocji.