Czym jest miłość w starszym wieku?
W przeciwieństwie do powszechnych przekonań o ludziach starszych starsze osoby są często szczęśliwsze i kochające mocniej niż osoby młodsze. Natura tej miłości może być jednak inna.
Dojrzałość i szczęście
Istnieje przekonanie, że tak jak zdolności fizyczne i umysłowe spadają z wiekiem, tak samo dzieje się z romantyczną miłością. Teraz jednak wiemy, że to nie do końca prawda. Ludzie starsi są często szczęśliwsi i bardziej zadowoleni ze swojego życia i małżeństwa niż ludzie młodsi. Być może, kiedy zauważamy, że nasze lata są policzone, zmieniamy perspektywę i skupiamy się na obecnych pozytywnych doświadczeniach, które wiążą się raczej z pokojem i pogodą ducha niż ekscytacją i radością. Dojrzałość wydaje się funkcjonować jako kontra dla nowości i ekscytacji. Bez wątpienia ludzie młodzi są uważani za bardziej emocjonalnych niż ludzie starsi. Nie oznacza to oczywiście, że ekscytujące pozytywne (ale także negatywne) doświadczenia nie występują w każdym wieku. Intensywne emocje powodują zmiany, ale dojrzałość wiąże się z przyzwyczajeniem do zmian i postrzeganiem ich jako mniej znaczące. Choć w każdym wieku lubimy zarówno to, co znane, jak i to, co nowe, relatywna waga tego, co znane przeważa w wieku dojrzałym. Według badania Mogilner i współpracowników (2011) szczęście w intensywnej miłości to ekscytacja, a szczęście w miłości dojrzałej to spokój i pogoda ducha. Przejście z młodości do starszego wieku wiąże się ze zmianą bliskich relacji, w których ważniejsza staje się jakość, a nie ilość. Sugeruje się, że głównym zadaniem młodszych par jest zarządzanie konfliktami, a par starszych utrzymanie wzajemnego wsparcia (Carmichael i wsp. 2015).
Dojrzałość i kompromisy
W romantycznych kompromisach rezygnujemy z romantycznej wartości takiej jak namiętna miłość w zamian za nieromantyczną wartość jakości życia. Taki kompromis pochodzi ze świadomości, że mamy swoje ograniczenia i nie zawsze możemy osiągnąć nasze standardy i ideały. Przetrwanie zależy czasem od bycia elastycznym, zgodzenia się na mniej lub coś innego niż chcieliśmy. Romantyczne kompromisy pokazują rodzaj dojrzałości. Tak jak w dojrzałości kompromisy wyrażają akceptację naszych ograniczeń i obecnej sytuacji. Jednakże w przeciwieństwie do dojrzałości, akceptacja w kompromisach jest zwykle zmianą behawioralną, a nie związaną ze zmianą podejścia. Dopóki sytuacja jest wciąż rozważana jako kompromis, w głębi duszy jednostka nie akceptuje tego tak naprawdę. W momencie, w którym człowiek całym sobą akceptuje kompromis, przestaje on być kompromisem.
Miłość dojrzała
Dojrzała miłość często nie jest tym samym, co romantyczna, namiętna miłość. Z tego powodu wiele osób mówi, że nigdy nie chce być dojrzała, ponieważ godzenie się na to, co możliwe, podczas ignorowania tego, czego się chce, może być znakiem spadku entuzjazmu i spontaniczności. Jednakże jest to dokładnie to, co robią ludzie, kiedy idą na kompromis. Chcemy, aby dzieci dojrzały i nauczyły się cenić to, co liczy się na dłuższą metę, jednocześnie chcąc, by osoby starsze mniej martwiły się o długoterminowe zagrożenia i pozwalały sobie na większą ekspresję emocji. Nie chcemy tracić naszych pozytywnych, dziecięcych cech. Chcemy być optymistyczni, szczerzy i kochać namiętnie. Chcemy podziwiać siebie nawzajem, pomimo naszych oczywistych wad. Chcemy dobrze rozumieć siebie nawzajem i jednocześnie widzieć siebie przez różowe okulary, by utrzymać pewne pozytywne iluzje. Chcemy utrzymać pogodę ducha, naturalność i zapał, które przypisujemy dzieciom, będąc dojrzałymi dorosłymi, którzy wspierają siebie w bólu, którego nie da się uniknąć w długich związkach. Chcemy przezwyciężać problemy nie tyle przez zmienianie siebie nawzajem, ale przez zmianę percepcji i podejścia do siebie nawzajem. Ludzie, którzy zachowują się w niedojrzały sposób, są bardzo atrakcyjni. Są pełni życia i młodzieńczej energii, żyją chwilą, tak jakby nie było jutra. Jednakże tak jak dzieci są niestali i niestabilni. Sprawiają, że zastanawiasz się, czy będą kochać cię jutro, jeśli spotkają inną interesującą osobę, z którą będą mogli doświadczyć pełni romantycznego życia z innej perspektywy.
Podsumowanie
Wydaje się, że w starszym wieku, kiedy zdolności fizyczne i umysłowe maleją, zdolność do bycia zadowolonym ze swojego losu wzrasta. Redukuje to zarówno małżeńskie konflikty, jak i doświadczenie romantycznego kompromisu. W przypadku starszych ludzi jest bardziej prawdopodobne, że zaadoptują konstruktywne podejście zrobienia użytku z tego, co już (albo jeszcze) mają. Nie martwią się o to, by mieć więcej, ale stracić mniej. Starsi ludzie nie są zbyt starzy na miłość.