Dlaczego warto wybrać się w samotną podróż?

Samotne podróże to trend rosnący na całym świecie. Przodują w nich mieszkańcy Półwyspu Iberyjskiego, Chin i Francji. Według badania serwisu Momondo z 2017 r., w którym udział wzięło kilkadziesiąt tysięcy osób z 23 krajów na całym świecie (w tym także 1001 Polaków), co piąta osoba ma już za sobą lub planuje samotne wakacje. Inne badanie przeprowadzone rok później przez firmę MMGY Global mówi już natomiast o 25 proc. osób, które odbyły taką podróż lub są zainteresowane podróżowaniem samemu. Rosnące zainteresowanie tym tematem potwierdzają wyniki wyszukiwarki Google oraz coraz większa liczba zapytań o zorganizowane wycieczki dla singli w biurach podróży (według danych serwisu Solo Travel).

Korzystny wpływ podróży na nasze życie jest niezaprzeczalny. Pozwalają one na fizyczny, jak i psychiczny reset, poszerzają horyzonty, sprawiają, że zaczynamy dostrzegać inne punkty widzenia; wychodzimy ze swojej strefy komfortu, musząc odnaleźć się w nowym, nieznanym otoczeniu. Mierząc się z problemami, często natury czysto logistycznej, których nie doświadczylibyśmy w codziennym życiu, zaczynamy być bardziej czujni, spostrzegawczy, kreatywni i otwarci na nowe rozwiązania. W konfrontacji z inną kulturą zaczynamy dostrzegać inne modele życia, inne wymiary szczęścia i smutku, często ucząc się przy tym tolerancji, a czasem przewartościowując swój światopogląd. Podróże niewątpliwie dokonują w nas zmiany, ale szczególne miejsce mają wśród nich te odbywane samotnie.

W 2013 r. na łamach serwisu Psychology Today opublikowano wyniki badania niemieckich uczonych, Julii Zimmermann oraz Franza Neyera. Badanie przeprowadzono na grupie niemieckich studentów, aby sprawdzić, w jaki sposób odbywane przez nich podróże wpływają na ich osobowość. W pierwszym etapie badania u wszystkich jego uczestników zmierzono pięć kluczowych cech osobowości: ekstrawersję, ugodowość, otwartość na doświadczenie, sumienność i stabilność emocjonalną. W drugim etapie uczestników podzielono na trzy grupy. Pierwsza z nich została oddelegowana, by spędzić semestr studiując za granicą. Uczestnicy drugiej grupy zostali wysłani za granicę na dwa semestry, natomiast grupa kontrolna pozostała w tym czasie w kraju. Po powrocie do kraju studentów znajdujących się w dwóch pierwszych grupach ponownie zmierzono kolejne cechy osobowości.

Wyniki powyższego badania pokazały jednoznacznie, iż wyjazd części studentów miał istotny wpływ na ich osobowość. Jak się okazało, u dwóch pierwszych grup wzrósł poziom ekstrawersji, sumienności oraz otwartości na doświadczenia (w różnym stopniu w zależności od czasu spędzonego na wyjeździe). Niewielka zmiana na plus zaszła także w kwestii ugodowości i stabilności emocjonalnej badanych studentów. W artykule Psychology Today autor, dr Art Markman tłumaczy to przede wszystkim potrzebą dostosowania się do nowo poznanych ludzi oraz nowych praktyk kulturowych, co istotnie wpływa na wymienione wyżej cechy osobowości. Oswojenie się ze zmianą i nowymi okolicznościami wpływa z kolei na fakt, iż mniej emocjonalnie reaguje się na zastaną rzeczywistość (zwiększona stabilność).

Inne ciekawe badanie mówi z kolei o wpływie dłuższego przebywania za granicą na jasność postrzegania samego siebie. W 2019 r. badanie przeprowadzone zostało przez dr. Hajo Adama na Uniwersytecie Rice’a w Houston. Uczony w swoich badaniach zastosował skalę używaną do mierzenia tego, jak dobrze ludzie znają samych siebie, składającą się z dwunastu stwierdzeń dotyczących samoświadomości. Badanie wykazało, iż osoby, które miały okazje mieszkać za granicą, wyjątkowo świadomie oceniają siebie, swoje potrzeby oraz wartości. Badacz tłumaczy to tym, iż wielokrotne przechodzenie przez obce nam dotychczas doświadczenia zmusza nas do refleksji nad sobą samym i swoimi wartościami. Zauważa ponadto, iż osoby decydujące się na taki wyjazd dzięki fizycznej odległości stają się zazwyczaj wolne od naleciałości kulturowych i oczekiwań otoczenia.