Zadbaj o bezpieczeństwo swoje i innych skorzystaj z Wideokonsultacji lub Konsultacji Telefonicznych. Otrzymasz e-receptę, e-zwolnienie, bez wychodzenia z domu.Dowiedz się więcej >>
7 dni w tygodniu

Infolinia 799 399 499

HomeBlogJak psychoterapia może pomóc mi się zmienić?
Jak psychoterapia może pomóc mi się zmienić

Jak psychoterapia może pomóc mi się zmienić?

Jeśli klienci zobowiązują się do pracy na psychoterapii, opowiadają o osobistych marzeniach i ukrytych lękach i okazują terapeucie zaufanie, pokazując swoje słabości, mają prawo do wiedzy o tym, czego mogą oczekiwać w zamian.

Jako porównanie może posłużyć pacjent, który udaje się do chirurga ortopedy na operację kolana i chciałby wiedzieć, czy może liczyć jedynie na pozbycie się bólu, czy będzie mógł znowu biegać. Z kolei, kiedy ktoś bierze udział w praktykach religijnych, chciałby wiedzieć, czy pozwoli mu to ukoić jego cierpienie, czy pomoże w osiągnięciu oświecenia. Psychoterapia znajduje się gdzieś pomiędzy tymi dwoma przykładami.

W oparciu o doświadczenia terapeutów, ich klientów możemy podzielić na 3 główne grupy:

1. Obwiniający

Zrzucanie winy za wszystkie swoje problemy na innych ludzi lub warunki zewnętrzne czyni jednostkę niezdolną do zmiany siebie. Takie osoby nie są zdolne do autorefleksji i wykorzystania informacji zwrotnej od terapeuty. Ich typową diagnozą są zaburzenia osobowości. Choć czują się często nieco lepiej ze sobą po psychoterapii, zwykle następuje bardzo niewielka trwała zmiana. Do tej grupy należy około 20% klientów. Terapeuci starają się ich odsiać, by zostawić miejsce dla osób, którym są w stanie skutecznie pomóc.

2. Osoby zagubione

Na tę grupę składa się około 70% pacjentów. Problemy, z którymi się zmagają, mają stosunkowo wąski zakres i krótkoterminowe rozwiązania. W tej grupie możemy wyodrębnić kilka podgrup:

  • Osoby stające przed wielką życiową zmianą. Stojąc w obliczu ważnych decyzji (takich jak przeprowadzka, zakończenie związku, wybór pracy), wiele osób potrzebuje po prostu obiektywnego słuchacza, który rozumie ludzką naturę, by ocenił sytuację razem z nimi.
  • Doświadczający trudności i sami w swoich zmaganiach. Do tej grupy mogą należeć młodzi dorośli na studiach, którzy mają trudności z zaplanowaniem swojej ścieżki zawodowej lub znalezieniem poczucia sensu i swojego miejsca w świecie. Mogą znaleźć się tutaj także ludzie starsi, emeryci, niedawno owdowiali, którzy poszukują nowego celu w życiu.
  • Przytłoczeni i zagubieni. Po serii niefortunnych, stresujących zdarzeń, wiele osób potrzebuje czasu, by mógł opaść kurz, a oni mogli zebrać siły, by ruszyć dalej. Nie muszą wprowadzać wielkich zmian do swojego życia i często potrzebują jedynie podniesienia na duchu.
  • Osoby, które odkryły, że ich ważne życiowe decyzje okazały się błędne. Osoby te wierzyły, że znalazły odpowiednią osobę do małżeństwa lub pracę odpowiednią dla nich, ale przekonały się, iż popełniły błąd. Być może nie zauważyły czegoś ważnego u osoby, którą poślubiły. Czasami terapeuta odkrywa, że pacjent ma jakieś niezdiagnozowane zaburzenie (np. ze spektrum autyzmu), które sprawiło, że jego praca okazała się dużo trudniejsza, niż początkowo zakładał.
  • Cierpiący na zaburzenia lękowe, depresję lub zespół stresu pourazowego. Niemal wszystkie osoby z grupy osób zagubionych mają ukryte zaburzenia takie jak zaburzenia lękowe, depresję lub zespół stresu pourazowego, które są częściowo zdeterminowane genetycznie. Bez względu na to, czy te zaburzenia są spowodowane życiowymi stresorami lub powodują problemy w związkach, szkole lub pracy, istnieją skuteczne, krótkoterminowe sposoby leczenia o udowodnionym działaniu dla tych zaburzeń.
  • Próbujący rozwikłać tajemnicę medyczną. Niektóre osoby cierpią na choroby, których lekarze nie potrafią zdiagnozować i podejrzewają, że mogą one być związane z psychiką.

3. Oświecenie

Uświadomienie sobie tego, co nieświadome dzięki terapii psychodynamicznej powoduje ogromne korzyści zmieniające życie w niemal każdym jego aspekcie. W praktyce psychoterapeutycznej zdarza się to jednak w około 10% przypadków, ponieważ większość pacjentów wcale tego nie poszukuje, albo w ich przypadku nie jest to nawet możliwe.

Umysł jest przebiegły i nie poddaje się łatwo w kwestii uświadamiania sobie nieświadomego. Eksploracja nieświadomego wymaga min. roku cotygodniowej terapii, a może nawet wielu lat, ogromnego zaangażowania w zmianę siebie i bardzo rozwiniętej umiejętności autorefleksji.

Brak dążenia do odkrycia tego, co nieświadome i związanego z tym oświecenia może zaskakiwać, jeśli przyjrzymy się, jak wiele uwagi temu tematowi poświęcali badacze psychologii (np. Freud i Jung) w przeszłości. Nie powinno to jednak zaskakiwać, jeśli weźmiemy pod uwagę, że ludzie chcą zwykle być po prostu szczęśliwsi. Szczęście jest możliwe, a nawet bardziej prawdopodobne, kiedy nie jesteśmy świadomi tego, co nieuświadomione. Czasami nawet niewiedza jest błogosławieństwem. 

Informacje o Autorze

Jestem psychologiem, psychoterapeutą - pasjonatem wiedzy psychologicznej na temat skutecznych metod leczenia trudności psychicznych i samorozwoju. Zajmuję się terapią indywidualną i grupową, poradnictwem psychologicznym. W 2013r. obroniłam doktorat w IPiN w Warszawie: "Dynamika grupy a zmiany charakterystyk indywidualnych w grupie osób z zaburzeniami odżywiania się leczonych w oddziale całodobowym w Klinice Nerwic IPIN w Warszawie". Jestem absolwentką Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego kierunek Psychologia oraz podyplomowych studiów Psychoterapia na Uniwersytecie Jagiellońskim Collegium Medicum w Krakowie. Obecnie pracuje również w Klinice Nerwic w Instytucie Psychiatrii i Neurologii. Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.

UMÓW SIĘ ONLINE NA WIZYTĘ LUB ZADZWOŃ 22 253 88 88