Sztuczki aktorskie, które pomogą ci przestać być popychadłem
Czy należysz do ludzi, którzy chęć współpracy cenią wyżej niż asertywność? Podczas konfrontacji wolałbyś wycofać się, niż zostać uznanym za zbyt apodyktycznego? Stale boisz się, że inni przestaną cię lubić, jeśli im się nie poddasz? Ta cecha charakteru może niestety bardzo utrudnić ci życie w sytuacji, gdy spotkasz się z osobą, która upomina się o swoje, naruszając granice innych np. wpychając się przed kolejkę. Twoja natura osoby otwartej na współpracę utrudnia ci postawienie się i walkę o swoje prawa.
Ludzie, którzy agresywnie zaznaczają swoją pozycję ponad innymi, niezależnie od tego, co jest „słuszne”, mogą często nie mieć odpowiedniego wglądu w swoją sytuację. Wciąż są nagradzani za swój tupet, ponieważ na świecie jest wielu ludzi takich jak ty, którzy mają problem z konfrontacją. Choć bycie miłym z pewnością pomaga ci zyskać aprobatę i sympatię otoczenia, to prawdopodobnie zdarzają się sytuacje, gdy chciałbyś nauczyć się, jak postawić na swoim.
Odpowiedzi na twój problem jak wyrażać i zaspokajać swoje potrzeby w takich sytuacjach mogą dostarczać wyniki badania przeprowadzone w McMaster University. Matthew Berry i Steven Brown (2019) zbadali sposoby, w jaki aktorzy operowali głosem, by przekazać stanowczość odgrywanej postaci. Jak podkreślają badacze, aby wejść w swoje role, aktorzy mogą stosować techniki, które pozwalają w sposób dosłowny stać się swoimi bohaterami lub zmienić zewnętrzną reprezentację postaci, by wyglądała ona tak, jak oczekuje tego widz. W obu przypadkach konieczne jest dokonanie pewnych zmian w mowie, gestach i sposobie interakcji z innymi postaciami, by odpowiednio przekazać charakter postaci.
Berry i Brown uważają, że wszystkie odgrywane role można podciągnąć pod jeden z 9 typów, w oparciu o to, czy mają one wysoką, średnią, czy niską wartość w dwóch wymiarach: stanowczości/asertywności i otwartości na współpracę. Wiedza o tym, jak aktorzy osiągają poszczególne punkty na matrycy, może pomóc ci przesunąć się ze strony współpracującej na bardziej asertywną w chwilach, gdy boisz się, że zostaniesz potraktowany jak popychadło.
Dziewięć typów, o których mowa to:
Zbir: Wysoka stanowczość, niska otwartość na współpracę.
Król/królowa: Wysoka stanowczość, średnia otwartość na współpracę.
Bohater: Wysoka stanowczość, wysoka otwartość na współpracę.
Cynik: Średnia stanowczość, niska otwartość na współpracę.
Odgrywanie samego siebie: Średnia stanowczość, średnia otwartość na współpracę.
Bibliotekarz: Średnia stanowczość, wysoka otwartość na współpracę.
Pustelnik: Niska stanowczość, niska otwartość na współpracę.
Samotnik: Niska stanowczość, średnia otwartość na współpracę.
Kochanek: Niska stanowczość, wysoka otwartość na współpracę.
Jeśli jesteś typem „kochanka” (romantycznego lub nie), bardzo prawdopodobne, że chcesz wyglądać na tak „dającego się kochać”, jak to tylko możliwe. Aby przesunąć się wyżej w kierunku asertywności, możesz pozostać nadal chętny do współpracy poprzez przesunięcie się odrobinę w kierunku typu bohatera, jeżeli chcesz, by ludzie ciągle cię lubili. Będąc zbirem, prawdopodobnie nie czułbyś się komfortowo, więc mógłbyś przejąć nieco cech króla/królowej.
Berry i Brown zaprezentowali te dziewięć typów 24 aktorom (14 mężczyznom w wieku 20-63 lat). Zamiast gotowego scenariusza aktorzy dostali jedynie nazwy kategorii z tekstem monologu, składającego się z neutralnych zdań dotyczących opisu przedmiotów w pokoju. Badacze przeanalizowali później nagrania audio i video z wystąpień aktorów, by zobaczyć, w jaki sposób aktorzy użyli swoich głosów, by sportretować poszczególne typy. Przeprowadzono również zwyczajną rozmowę z aktorami, która posłużyła jako kontrolny punkt odniesienia.
Według badaczy najważniejsze cechy to ton (wysoki i niski), głośność, barwa głosu (głos drżący lub pewny i stały), szybkość mówienia (robienie pauzy lub mówienie bez przerw). Porównując mowę aktorów, badacze odkryli konkretne i pewne różnice w odniesieniu do wymiaru stanowczości, ale wyniki dotyczące chęci współpracy były bardzo niemiarodajne. Najwidoczniej aktorzy mają znacznie większy problem z odróżnieniem samotników od kochanków, niż samotników od cyników.
W jaki sposób aktorzy starają się brzmieć jak osoby bardziej stanowcze? Badanie wskazuje na sześć aktorskich sztuczek:
Wyższy ton – Użyj wyższych tonów bez wchodzenia w falset.
Głośność – Mów głośniej, ponieważ cichszy głos przekazuje mniejszą stanowczość.
Czystość – Mów czysto, bez drżenia głosu.
Szybkość – Mów szybko, żeby pokazać, że wiesz, co chcesz powiedzieć.
Brak przerw – Zrezygnuj z „uhm” i innych oznak wahania.
Brak monotonii głosu – Pozwól, by twój głos zmieniał ton, głośność i szybkość, by pokazać, że kontrolujesz to, co chcesz powiedzieć.
Poćwicz te sztuczki sam, próbując odegrać rolę twojego ulubionego bohatera lub nawet zbira. Jak zmienił się twój głos w porównaniu do tego, jak przeważnie mówisz? Trzymaj się tego następnym razem, gdy staniesz w obliczu sytuacji, w której mógłbyś zostać potraktowany jak popychadło.
Okazuje się, że niezależnie od tego, czy naprawdę odczuwasz pewność i stanowczość, czy tylko chcesz ją okazać, możesz przekonać słuchaczy, że jest to twoja typowa cecha poprzez sposób, w jaki mówisz. Zamiast chodzić na kilkutygodniowy kurs asertywności, może okazać się, że wystarczy odpowiednio użyć swojego głosu, by osiągnąć te same cele.