Jak stanąć na nogi po trudnych przeżyciach?
Umiejętność rezyliencji – szybkiego zdrowienia i powrotu do dobrej formy po porażkach i trudnych przeżyciach jest czymś, czego uczymy się w dzieciństwie. Ci, którzy dorastali z kochającymi i wspierającymi rodzicami, czyli ci z bezpiecznym stylem przywiązania lepiej radzą sobie z powrotem do dobrej formy po przeżyciu czegoś trudnego. Pomaga im w tym pewność siebie i zrozumienie, że potknięcia, a nawet porażki są częścią życia. Ci, którzy dorastali pod gniewnym spojrzeniem rodzica o cechach narcystycznych, zbyt perfekcjonistycznego lub nadmiernie krytykującego, a także kontrolującego lub agresywnego, widzą sukces jako test swojej wartości, a porażkę jako powód do wstydu. Strach przed porażką sprawia, że unikają ryzyka, ale także trudniej im pozbierać się i poszukać efektywnych strategii, gdy pojawi się problem.
Jeśli należysz raczej do drugiej grupy osób, która ma trudności z rezyliencją (z powodów wymienionych powyżej lub innych), znajdziesz tutaj kilka rad, jak sobie z tym radzić.
Nie porównuj się do innych ludzi
Choć rywalizacja może czasami dopingować nas i zachęcać do dalszych wysiłków, rzeczywistość wygląda tak, że w sytuacji, gdy nic nie idzie gładko, najgorszą rzeczą, którą możesz zrobić, jest sporządzenie listy wszystkich osób, o których wiesz, że radzą sobie lepiej. Zamiast tego porównaj sobie to, co wydarzyło się teraz i jak sobie z tym radzisz do innych momentów, w których przeżywałeś kryzys. Być może teraz radzisz sobie lepiej lub podchodzisz do tego z większym zrozumieniem? Nie chodzi tutaj o odgrywanie Polyanny, ale o przemyślane spojrzenie na robione przez ciebie postępy.
Usuń samokrytykę
Jeżeli masz tendencję do bycia dla siebie bardzo ostrym i domyślnego obwiniania swoich wrodzonych cech charakteru za niepowodzenia, spróbuj zdusić to w zarodku. Porozmawiaj z głosem, który mówi ci, że jesteś beznadziejny i spróbuj odkryć, skąd ten głos pochodzi. Czy jest to echo tego, co mówił do ciebie jeden z rodziców, albo dokuczające rodzeństwo? Weź głęboki oddech i zobacz, jaka część problemu jest rzeczywiście twoją odpowiedzialnością (dokładnie tak, odpowiedzialnością, a nie winą). To pomoże ci przeanalizować problem, tak jakby zdarzył się komuś innemu. Dystans pozwala zobaczyć rzeczy, na które w innym wypadku możemy być ślepi.
Popracuj nad zarządzaniem swoimi emocjami
Radzenie sobie z uczuciami smutku, bólu i rozczarowania jest ważnym zadaniem, zwłaszcza jeśli widzisz niepowodzenia jako dowód braku swojej wartości. Umiejętność nazwania tego, co czujesz i zrozumienia, dlaczego to czujesz, umożliwi ci rozpoczęcie składania się do kupy. Jeśli często miewasz uczucie, że emocje zalewają cię i nie masz nad tym kontroli, poszukaj pomocy terapeuty.
Zrób konkretne plany naprawy sytuacji i zapisz je
Oprócz zarządzania swoimi emocjami potrzebujesz zacząć patrzeć do przodu i robić plany na przyszłość. Badania pokazują, że przygotowanie konkretnego planu zmotywuje cię wystarczająco, żebyś rozpoczął proces zdrowienia i powrócił na ścieżkę, która chcesz podążać. Jest to szczególnie pomocne, jeśli go zapiszesz (badania pokazują, że zapisanie planów motywuje dużo bardziej niż samo ich przemyślenie). Zrób to! Przemyśl swój plan i go zapisz. Planowanie celów to dobry pomysł, bez względu na to, czy zmagasz się z zakończeniem ważnej relacji, utratą pracy, czy innym problemem.
Radź sobie z życiem po kawałku i nie rób wszystkiego naraz
Kiedy pojawiają się problemy, wiele osób chce naprawić wszystko naraz, co jedynie przytłacza i utrudnia działanie. Bez względu na to, czy chodzi o twoje życie, czy jedynie uporządkowanie garderoby, podziel pracę na kawałki i rób wszystko po kolei.
Odejmij swoje błogosławieństwa (zamiast je liczyć)
W filmie z 1945 roku „To wspaniałe życie” anioł stróż głównego bohatera pokazuje mu, co wydarzyłoby się wszystkim ludziom w jego życiu, gdyby on nigdy się nie urodził. Badacze potwierdzają, że takie podejście do dobrych rzeczy w naszym życiu ma sens. Wyobrażanie sobie, iż ważni dla nas ludzie i rzeczy, które wywołują u nas uśmiech na twarzy, zniknęłyby, sprawia, że czujemy się bardziej wdzięczni, niż liczenie wszystkich tych rzeczy. Wbrew intuicji, kiedy zmagasz się ze stratą, zrób listę wszystkiego, co pozostaje, wykonując odejmowanie.
Odłóż kontaktowanie się z wiecznie wesołymi ludźmi na później
Nasza kultura bywa bardzo niecierpliwa w odniesieniu do czasu potrzebnego na poradzenie sobie ze stratą lub niepowodzeniem i niestety możemy znaleźć całą grupę ludzi, którzy święcie wierzą, że istnieje „data ważności”, po której musimy już stanąć na nogi. Inni wierzą, że „wszystko dzieje się z jakiegoś powodu” i choć dla nich takie podejście do życia może być pomocne, nie pomoże tobie. Otocz się ludźmi, którzy cię wysłuchają bez prawienia kazań. Słuchanie, że jesteś zbyt pesymistyczny lub potrzebujesz spojrzeć na jasną stronę życia, nie pomoże ci bez względu na to, jak dobre intencje mają ludzie, którzy to mówią.
Zdrowienie jest procesem, a nie pojedynczym krokiem. Poszukaj pomocy i rady, kiedy ich potrzebujesz i przede wszystkim bądź dla siebie życzliwy.