UMÓW SIĘ ONLINE NA WIZYTĘ LUB ZADZWOŃ 799 399 499
Jak wybrać psychologa dziecięcego?
Z artykułu dowiesz się:
- jakie kryteria brać pod uwagę, wybierając psychologa dziecięcego dla swojego dziecka;
- na co zwrócić uwagę przy diagnozowaniu zaburzeń emocjonalnych czy rozwojowych u dzieci;
- jakie są różnice między psychologiem a psychoterapeutą dziecięcym oraz jaki rodzaj wsparcia oferują;
- jakie możliwości diagnostyczne warto uwzględnić przy wyborze specjalisty;
- jakie kompetencje powinien posiadać psychoterapeuta dziecięcy;
- jakie są alternatywy, gdy dziecko nie chce uczestniczyć w terapii.
Decyzja o wyborze psychologa dziecięcego może być kluczowa dla rozwoju i wsparcia Twojego dziecka, zwłaszcza gdy zauważasz u niego niepokojące objawy lub potrzebę pomocy w trudnych momentach. Znalezienie odpowiedniego specjalisty może pomóc Twojemu dziecku szybciej uzyskać potrzebną pomoc i wsparcie.
Jak wybrać psychologa dziecięcego?
Udanie się ze swoim dzieckiem na wizytę do psychologa dziecięcego jeszcze do niedawna było traktowane jako tabu. To na szczęście się zmienia, a psycholog dla dziecka jest dla wielu Rodziców nieocenioną pomocą w stymulowaniu rozwoju pociechy oraz wspierania jej w trudnych momentach. Jeżeli znalazłeś/aś się na tej stronie, to najpewniej coś niepokoi Cię w funkcjonowaniu Twojego syna lub córki i czujesz, że potrzebujecie pomocy specjalisty.
Zastanawiasz się, jak wybrać psychologa dziecięcego? Ten tekst powstał po to, żeby pomóc Ci go znaleźć i żeby Twoje dziecko jak najszybciej skonsultował bardzo dobry psycholog dziecięcy.
Odpowiedź na pytanie: jak wybrać psychologa dziecięcego, będzie się różniła w zależności od tego, jakiego wsparcia oczekujesz od specjalisty.
Jak wybrać psychologa dziecięcego?
Dobry psycholog dziecięcy – diagnosta: jak go rozpoznać?
Jeżeli zauważasz u swojego dziecka niepokojące objawy i chciał_abyś, aby psycholog je zdiagnozował – na przykład w kierunku ADHD, spektrum autyzmu, niepełnosprawności intelektualnej – to innymi słowy poszukujesz dobrego psychologa-diagnosty dla swojego dziecka.
Teoretycznie każdy absolwent psychologii jest przygotowany do przeprowadzenia podstawowej diagnozy psychologicznej dziecka. Do tego, aby trafnie zdiagnozować problem dziecka i przygotować dla niego plan dalszej pomocy, niezbędne jest jednak doświadczenie, a często także dodatkowe przeszkolenie do przeprowadzania niektórych testów psychologicznych.
Dlatego, zanim umówisz dla dziecka wizytę u wybranego psychologa – upewnij się, czy:
Wybrany psycholog dziecięcy praktykuje jako diagnosta?
Nie każdy psycholog dzieci zajmuje się diagnozą różnego rodzaju zaburzeń wieku rozwojowego. Wielu z nich zajmuje się wyłącznie np. konsultacjami wychowawczymi czy psychoterapią.
Czy wybrany psycholog zajmuje się diagnozą zaburzenia, które jest podejrzewane u Twojego dziecka?
Jeśli skierowano Cię do psychologa dziecięcego np. ze szkoły lub przedszkola, z podejrzeniem konkretnego zaburzenia u dziecka (lub jeśli sam_a podejrzewasz u dziecka konkretne problemy natury psychicznej) – warto upewnić się, że specjalista, do którego wybierasz się na wizytę, posiada kompetencje do przeprowadzenia diagnostyki w tym kierunku. Warto również dopytać, czy i jakie testy psycholog wykorzystuje przy przeprowadzaniu diagnozy dziecka. Narzędzia psychologiczne rekomendowane do diagnozy dzieci to między innymi Stanford-Binet i Leiter-3. Przy diagnozie zaburzeń ze spektrum autyzmu szczególnie zaleca się przeprowadzenie badania przy wykorzystaniu protokołu ADOS-2 (do czego jest wymagane dodatkowe przeszkolenie). Bardzo dokładnym narzędziem oceniającym natężenie objawów ADHD u dziecka jest natomiast test MOXO. Sama obserwacja lub zabawa z dzieckiem, przeprowadzana nawet przez najwprawniejszego diagnostę, nie pozwala na pewne postawienie lub wykluczenie danego rozpoznania. Ważne również, aby upewnić się, czy psycholog wystawi na koniec procesu diagnostycznego pisemną opinię z rezultatami diagnozy. To nie tylko cenna informacja dla Rodziców dziecka, ale i dokument, który może być bardzo ważny przy późniejszych, ewentualnych staraniach np. o nauczanie indywidualne czy orzeczenie o stopniu niepełnosprawności dla dziecka.
Czy psycholog ma doświadczenie w przeprowadzaniu diagnozy psychologicznej dzieci i młodzieży?
Jak wybrać psychoterapeutę dla dziecka?
Jeśli starsze dziecko samo prosi o wizytę u psychologa lub jeśli nauczyciele albo inni opiekunowie zauważają zmianę w jego zachowaniu i potrzebę wsparcia ze strony psychologa – wówczas najlepiej będzie zapisać pociechę do psychoterapeuty dziecięcego. Specjalista taki może przeprowadzić niezbędne interwencje wychowawcze i/lub udzielić dziecku oraz Rodzicom wsparcia psychologicznego. Jeżeli jednak doraźne wsparcie okaże się niewystarczające, będzie m_gł/a objąć dziecko długoterminową psychoterapią, a Wy nie będziecie musieli szukać nowego specjalisty.
Zanim umówisz dziecko do psychoterapeuty, zapytaj:
Czy wybrany psychoterapeuta dziecięcy pracuje z daną grupą wiekową?
Wielu psychologów pracuje z dziećmi dopiero od któregoś roku życia. Jeżeli umawiasz do psychoterapeuty swoje dziecko zbliżające się już do pełnoletności, warto natomiast wspólnie poszukać terapeuty, który zajmuje się również dorosłymi. W razie potrzeby, ten sam psychoterapeuta będzie mógł kontynuować pracę z synem lub córką także po osiemnastym roku życia.
Czy psychoterapeuta ma odpowiednie kompetencje – to znaczy jest absolwentem (lub słuchaczem ostatnich lat) 4-letniej, podyplomowej szkoły psychoterapii?
Aby prowadzić długoterminową psychoterapię, nie wystarczy być tylko psychologiem – po studiach magisterskich należy ukończyć 4-letnią szkołę terapii, i dopiero wtedy nabywa się pełne kompetencje i umiejętności do samodzielnego prowadzenia procesów terapeutycznych. Psychoterapię pod superwizją, czyli nadzorem bardziej doświadczonego specjalisty, może prowadzić także osoba po ukończeniu drugiego roku szkolenia. Psychoterapeutami mogą być nie tylko absolwenci studiów psychologicznych, ale także m.in. medycznych czy pedagogicznych.
W przypadku, gdy zapisujesz dziecko na psychoterapię ze względu na rozpoznanie spektrum autyzmu, warto dodatkowo zweryfikować, czy specjalista ma doświadczenie w pracy z dziećmi z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi.
Na koniec warto pamiętać, że nawet profesjonalnemu psychoterapeucie, który spełnia kryteria, jak wybrać psychologa dziecięcego, może nie udać się nawiązać kontaktu z dzieckiem. I nie będzie to wina ani specjalisty, ani syna/córki. Aby terapia była efektywna, dziecko i psychoterapeuta muszą się po ludzku „dotrzeć” i na swój sposób polubić. W sytuacji, gdy dziecko po pierwszych spotkaniach nie czuje się komfortowo i bezpieczne z danym psychoterapeutą, najlepiej jest po prostu poszukać kogoś innego.
Psycholog dla dzieci pomaga nie tylko dzieciom
Jeżeli:
- Twoje dziecko jest w procesie terapii, ale Ty niezależnie od tego czujesz, że sam/a potrzebujesz wsparcia w związku z tym, co dzieje się w Waszej rodzinie;
- Syn/córka kategorycznie odmawia udziału w spotkaniach z psychoterapeutą;
- Pociecha jest jeszcze za mała, aby uczestniczyć w regularnych spotkaniach z psychologiem/psychoterapeutą…
… możesz pomóc sobie i dziecku, sam/a zgłaszając się na tzw. trening wychowawczy, czyli spotkania rodziców ze specjalistą. Służą one między innymi nauce stawiania swojemu dziecku zdrowych granic, budowania z nim bliskości i umiejętnego wspierania go w obliczu trudności.
Zapraszamy na profesjonalną diagnozę psychologiczną, psychoterapię dla dzieci i treningi wychowawcze dla Rodziców w PsychoMedic. Nasi doświadczeni psychologowie dziecięcy konsultują już na terenie całej Polski.
FAQ
specjalizować się w psychologii klinicznej dziecka, psychologii wychowawczej, psychologii rozwojowej lub psychoterapii dzieci i młodzieży. Ważne jest również, aby posiadał doświadczenie w pracy z dziećmi oraz odpowiednie umiejętności interpersonalne, takie jak empatia, cierpliwość i wyrozumiałość.
Przy wyborze psychologa dla dziecka warto zwrócić uwagę na jego wykształcenie, doświadczenie w pracy z dziećmi, podejście terapeutyczne oraz zgodność jego metod pracy z wartościami rodziny. Istotne jest również, aby psycholog posiadał umiejętność nawiązywania kontaktu z dzieckiem i budowania atmosfery zaufania.
Przed pierwszą wizytą warto porozmawiać z dzieckiem o celu spotkania, wyjaśniając, że psycholog jest osobą, która pomaga w rozwiązywaniu problemów i poprawie samopoczucia. Należy zapewnić dziecko, że wizyta nie jest karą, lecz okazją do rozmowy o jego uczuciach i trudnościach. Ważne jest, aby dziecko czuło się bezpiecznie i wiedziało, że może otwarcie mówić o swoich emocjach.
Udział rodziców w sesjach terapeutycznych zależy od indywidualnych potrzeb dziecka oraz zaleceń psychologa. Często pierwsze spotkania odbywają się z udziałem rodziców, aby omówić obserwacje i oczekiwania. W dalszym procesie terapeutycznym psycholog może zalecić sesje indywidualne z dzieckiem, spotkania z rodzicami lub wspólne sesje rodzinne, w zależności od sytuacji.
Sygnały wskazujące na potrzebę konsultacji z psychologiem to m.in. nagłe zmiany w zachowaniu, trudności w relacjach z rówieśnikami, problemy szkolne, objawy lękowe, wycofanie społeczne, agresja, zaburzenia snu czy apetytu. Jeśli rodzic zauważa niepokojące objawy, warto skonsultować się ze specjalistą.
Czas trwania terapii zależy od indywidualnych potrzeb dziecka oraz rodzaju trudności, z którymi się boryka. Może to być kilka spotkań konsultacyjnych lub długoterminowa terapia trwająca kilka miesięcy czy nawet lat. Psycholog, po przeprowadzeniu diagnozy, przedstawi plan terapii dostosowany do sytuacji dziecka.
Psycholog dziecięcy nie ma uprawnień do przepisywania leków. Jeśli podczas terapii okaże się, że dziecko może potrzebować farmakoterapii, psycholog skieruje je do lekarza psychiatry, który jest uprawniony do diagnozowania i leczenia farmakologicznego zaburzeń psychicznych.
Psycholog to osoba z wykształceniem magisterskim z psychologii, zajmująca się diagnozą, poradnictwem i wsparciem psychologicznym. Psychoterapeuta to specjalista, który ukończył dodatkowe szkolenie z psychoterapii i prowadzi długoterminowe leczenie zaburzeń emocjonalnych. Psychiatra to lekarz medycyny specjalizujący się w psychiatrii, uprawniony do diagnozowania i leczenia farmakologicznego zaburzeń psychicznych.
Jeśli dziecko odmawia udziału w terapii, warto porozmawiać z nim o jego obawach i uczuciach związanych z wizytą u psychologa. Można również skonsultować się ze specjalistą, aby uzyskać wskazówki, jak zachęcić dziecko do udziału w terapii. W niektórych przypadkach pomocne może być rozpoczęcie od spotkań z rodzicami, aby omówić strategie wsparcia dziecka.
Koszt wizyty u psychologa dziecięcego zależy od wielu czynników, takich jak lokalizacja gabinetu, doświadczenie specjalisty czy czas trwania sesji. Warto skontaktować się bezpośrednio z wybranym psychologiem lub placówką, aby uzyskać informacje na temat cen oraz ewentualnych możliwości refundacji czy dofinansowania.