Jak żyć z chorym na depresję?

Depresja to choroba, która ma poważny, negatywny wpływ nie tylko na chorego, ale również na jego najbliższe otoczenie, czyli rodzinę, partnera i przyjaciół. Życie z osobą, której nic nie cieszy, nie jest w stanie pracować i wykonywać codziennych obowiązków, a czasem nawet nie potrafi wstać z łóżka to wyzwanie, któremu ciężko sprostać. Najbliżsi często czują się bezradni. Co robić, by pomóc i przede wszystkim nie szkodzić? W tym artykule postaramy się dostarczyć kilka ważnych wskazówek.

Nie bagatelizuj problemu

Wielu bliskich osoby chorej na depresję nie wierzy, że ma do czynienia z chorobą i nie chce przyjąć tego do wiadomości. Zakładają, że problem minie sam lub na siłę poszukują innego wytłumaczenia złego stanu psychicznego osoby chorej. Niestety, depresja jest poważną chorobą i bez odpowiedniego leczenia stan chorego się nie poprawi. Nie bagatelizuj problemu i odpuść sobie rady typu: „nie przejmuj się” czy „weź się w garść” Cierpiący na depresję nie jest w stanie „przestać się przejmować” ani „wziąć w garść”.

Zaakceptuj stan chorego

Nie próbuj na siłę przekonywać chorego do żadnej aktywności. Być może nie jest on w stanie nawet zwlec się z łóżka. Nie możesz oczekiwać, że chory będzie funkcjonował tak jak zawsze i wykonywał codzienne obowiązki. Staraj się zachęcać go do zwiększania aktywności metodą małych kroków. Pamiętaj jednak, że osoba w depresji może odmówić, bo wciąż (albo w tym momencie) nie czuje się na siłach, by zrobić cokolwiek. Uszanuj to i ciesz się z każdej drobnej poprawy w poziomie aktywności chorego. Zrozum również, że cierpiący na depresję ma często wahania nastroju (np. rano czuje się dobrze, a wieczorem gorzej i odwrotnie). Postaraj się być cierpliwy i wspierający, ale nie daj się sam wciągnąć w pułapkę negatywnego postrzegania świata.

Pilnuj, by chory przyjmował leki i chodził na terapię

Leki antydepresyjne to wybawienie dla chorych, ale do pełnego działania wymagają ścisłego trzymania się zaleceń lekarza dotyczących ich brania. Pilnuj chorego, by codziennie brał leki i nie pozwól na odstawienie, gdy ten poczuje się lepiej. Takie leki wymagają regularnego brania przez dłuższy czas, by objawy nie powróciły. Jeśli depresja wynika z czynników zewnętrznych (tzw. depresja egzogenna), lekarz psychiatra może zalecić pacjentowi psychoterapię, by zwalczyć przyczynę problemu. W takim wypadku należy zachęcać chorego, by w niej uczestniczył i wspierać go przez cały proces zdrowienia.

Nie zapominaj o sobie

Życie z cierpiącym na depresję wymaga wiele cierpliwości i wyrzeczeń. Czasami możemy mieć wrażenie, że sami jesteśmy wciągani przez chorego w ciemną otchłań rozpaczy. Z tego względu należy postarać się o czas tylko dla siebie, by samemu również odpocząć i nabrać sił do dalszej walki o bliską osobę. Być może rodzina i przyjaciele zajmą się w tym czasie opieką nad chorym?