Czym są zaburzenia odżywiania się?
Wyjazd na studia do innego, zwykle większego miasta, jest dla młodych dorosłych trudnym momentem. Nowe miasto, nowi ludzie, zmiana dotychczasowego życia powodują dużo sytuacji stresujących. Pojawiają się pytania: Jak się odnaleźć w nowym środowisku? Czy inni ludzie mnie zaakceptują? Jest to moment fizycznej separacji od rodziców. Pojawia się tęsknota za domem, brak poczucia bezpieczeństwa, niepewność. Wówczas młode osoby muszą same zadbać o siebie. Mogą pojawić się nieprawidłowe nawyki żywieniowe. Studentki przestają zwracać uwagę na regularność posiłków, nie spożywają śniadań. Obiady i kolacje są spożywane nieregularnie. Pojawiają się myśli o niewystarczającej atrakcyjności fizycznej, porównywanie się z innymi kobietami, brak wiary w siebie. Równocześnie młode kobiety czują się samotne, nie odczuwają wsparcia innych osób.
W otaczającym świecie kobiety spotykają się z poglądem, że tylko szczupła sylwetka jest pożądana i zapewnia życiowy sukces. Mają poczucie, że zgrabna sylwetka przynosi satysfakcję, uznanie i pomaga zdobyć przyjaciół, partnera. Pogląd ten może wpływać na pojawienie się nadmiernego zaabsorbowania problemem własnego ciała i chęcią dążenia do ideału. Wygląd odbiegający od ideału staje się źródłem frustracji, wewnętrznych konfliktów, a nawet depresji. Taka sytuacja stwarza niebezpieczeństwo odrzucenia przez młodych ludzi tradycyjnych norm żywieniowych, aby osiągnąć wymarzoną sylwetkę. Utrwalenie nieprawidłowych zachowań żywieniowych może skutkować pojawieniem się zaburzeń odżywiania się w postaci anoreksji lub bulimii.
Zaburzenia odżywiania się często rozpoczynają się w okresie kształtowania się autonomii, indywidualizacji młodych kobiet, a także w momencie występowania objawów stresowych.
Anoreksja zwykle rozpoczyna się u młodych kobiet, które mogą mieć niewielką nadwagę. Młode kobiety zaczynają się odchudzać i stopniowo odchudzanie przeradza się w proces chorobowy. Perfekcjonizm jest cechą, która nasila dążenie do bycia szczupłą i skłania do podejmowania różnorodnych działań, aby uzyskać idealną sylwetkę. Dlatego efekty diety mogą nie wydawać się dla młodych osób satysfakcjonujące. Pojawia się chęć ograniczania ilości kalorii, liczby posiłków oraz obsesyjna myśl o jeszcze szczuplejszej sylwetce. Widoczny i szybki spadek wagi jest osiągany poprzez rygorystyczne ograniczenia w jedzeniu oraz przez intensywne ćwiczenia fizyczne. Prowokowanie wymiotów, stosowanie środków przeczyszczających i odwadniających, głodówka mogą być stosowane jako sposób kontrolowania wagi. Młode kobiety chorujące na anoreksję posiadają z reguły niską samoocenę, wysokie ambicje i dążą do uzyskania pełnej kontroli nad sobą.
Na bulimię zwykle chorują kobiety, które wielokrotnie stosowały różne diety odchudzające. Konsekwencją długotrwałego odchudzania się i głodzenia są napady objadania się czyli spożywanie ogromnych ilości jedzenia w krótkim czasie. Jedzenie spożywane w trakcie takich napadów jest zwykle wysokokaloryczne. Aby nie przybrać na wadze, kobiety stosują często prowokowanie wymiotów i biegunek, przyjmują diuretyki. Po napadzie objadania się pojawiają się uczucia utraty kontroli, wstydu, poczucie winy, przekonanie o niskiej wartości. Sprzyja to utracie poczucia kontroli nad różnymi sferami własnego życia.
Psychoterapia pomaga osobom cierpiącym na zaburzenia odżywiania się. Obsesyjne myśli o wyglądzie i wadze wpływają na wycofywanie się z kontaktów z innymi, może pojawić się obniżony nastrój i poczucie winy. Warto zwrócić się o pomoc do specjalisty, gdy pojawia się poczucie, że nie ma się kontroli nad własnym życiem, uzależnia się poczucie własnej wartości od wyglądu i wagi.