Droga do samorealizacji

Jednym z najbardziej znanych psychologów XX wieku był niewątpliwie Abraham Maslow, przedstawiciel nurtu psychologii humanistycznej. Kojarzony jest z piramidą hierarchii potrzeb. Twierdził on, iż ludzkie potrzeby są zaspokajane stopniowo. Innymi słowy, człowiek stawia przed sobą coraz to nowe cele, jeśli zaspokoi najpierw swoje podstawowe pragnienia.

Pierwsze w kolejności są potrzeby fizjologiczne, bez zaspokojenia których człowiek nie może przeżyć. Zaliczamy do nich jedzenie, picie, ogrzewanie i odpoczynek. Osoba, która czuje, że może przysłowiowo „umrzeć z głodu” nie będzie się interesowała czymś innym, póki jej pierwotna potrzeba nie zostanie zaspokojona. Człowiek całą energię będzie przykładowo wykorzystywał do eksplorowania otoczenia w poszukiwaniu pożywienia.

Na kolejnym szczeblu piramidy, Maslow umieścił potrzebę bezpieczeństwa. Aby człowiek mógł prawidłowo się rozwijać potrzebuje stabilnego i bezpiecznego środowiska, które ochroni go przed niebezpieczeństwem i wszelkiego rodzaju „drapieżnikami”. Kiedy nasza potrzeba bezpieczeństwa zostaje zaspokojona odczuwamy spokój, a komfortowe warunki sprzyjają dalszemu naszemu rozwojowi.

Na trzecim miejscu umieszczono potrzebę przynależności i miłości. Kiedy potrzeba miłości nie jest spełniona, człowieka zaczynają otaczać negatywne emocje, tj. smutek, bezwartościowość i samotność. Kiedy potrzeba miłości zostaje spełniona – odczuwamy siłę i ochotę do spełniania się na innych płaszczyznach życia.

Kolejny poziom obejmuje szacunek oraz nasz stosunek do siebie samych. Po pierwsze, istnieje potrzeba kompetencji i indywidualnych osiągnięć. Po drugie, istotny jest sposób, w jaki spostrzegają nas inni ludzie. Kiedy powyższe warunki zostaną spełnione czujemy się pewni siebie i szlachetni.

W swojej teorii Maslow wspomina też o tzw. deficytach, podczas których osoba stara się odzyskać coś, czego jej brakuje. Natomiast kiedy potrzeba niższego rzędu zostaje zaspokojona, można wtedy przejść do zaspokajania następnego poziomu dążąc tym samym ku samorealizacji. Samorealizacja jest stanem absolutnego spełnienia człowieka, a składa się na nią zestaw różnych cech, tj.:

1. Sposób, w jaki postrzegamy rzeczywistość;

2. Akceptacja siebie i innych;

3. Zdolność do tworzenia głębokich relacji z ludźmi;

4. Docenianie życia;

5. Kierowanie się własnymi wartościami i ustalonymi celami;

6. Możliwość swobodnego wyrażania własnego zdania i okazywania emocji.

Maslow był przekonany, że każda istota ludzka dąży do stanu samorealizacji.

Poświęć chwilę, aby pomyśleć o tym, jak ty się samorealizujesz na tym etapie życia, na którym jesteś? Być może dojdziesz do zaskakujących wniosków. 🙂