Wizyta u psychologa dziecięcego

Dziecko jest klientem, którego przyprowadza rodzic. To dorosły (rodzice, czasem nauczyciel lub lekarz) rozpoznaje problem i podejmuje decyzję o  potrzebie konsultacji u specjalisty.

Coraz częściej zdarza się, że rodzice przygotowują dziecko do wizyty, ustalają wcześniej z psychologiem kto ma przyjść na pierwsze spotkanie. Zdarza się i tak, że dorosły wprowadza dziecko do gabinetu i pyta o której ma przyjść, żeby je odebrać. To co dzieje się wokół pierwszego kontaktu dziecka z psychologiem jest bardzo ważne i warto zadbać  by spotkanie było przeprowadzone w odpowiedni sposób.

O czym warto wiedzieć.

Na pierwszej wizycie konieczna jest obecność rodzica lub prawnego opiekuna. Oprócz sformułowania problemu rodzic proszony jest o informacje na temat rozwoju dziecka, historii rodziny i aktualnej sytuacji rodzinnej, funkcjonowania dziecka w domu, w instytucjach (szkoła, przedszkole, żłobek), w środowisku rówieśniczym.  Istotne będą informacje na temat wcześniejszych kontaktów z psychologiem/psychiatrą, dokumentacji medycznej (zwłaszcza jeśli dziecko ma objawy somatyczne). Przydatne są też opinie sporządzone przez wychowawców.

W przypadku, gdy problem dotyczy małych dzieci, najkorzystniej jest gdy na pierwszą wizytę zgłoszą się sami rodzice (rodzic). Zbieranie wywiadu przy dziecku jest niekomfortowe zarówno dla rodziców, jak dziecka. Czasem jednak zdarza się, że rodzice przychodzą z dzieckiem. Wtedy rozmawiamy o powodzie wizyty, psycholog stara się nawiązać kontakt z dzieckiem (rozmowa, zabawa, rysowanie), następnie ustalamy odrębne spotkanie z rodzicami, by zebrać wszystkie informacje.

Kiedy rodzice zgłaszają się z nastolatkiem, początek spotkania jest wspólny, po to, by umożliwić zdefiniowanie problemu z różnych punktów widzenia (jak problem jest spostrzegany przez mamę, tatę, nastolatka). Potem odbywa się indywidualna rozmowa z młodym człowiekiem w celu zawarcia wstępnego kontraktu (motywowanie do współpracy, celów, informacji o przebiegu sesji, uzyskanie zgody na dalsze spotkania). Następnie, z rodzicami, ustalany jest plan spotkań.

Zdarza się, że przebieg pierwszych sesji bywa inny od przedstawionych powyżej, w zależności od potrzeb i możliwości konkretnej rodziny.

Przed spotkaniem z psychologiem należy porozmawiać z dzieckiem o problemie oraz naszej motywacji do skorzystania z konsultacji u psychologa. Wizytę u psychologa można przedstawić jako formę szukania rozwiązań zaistniałych trudności. Małe dzieci mogą przynieść ze sobą ulubioną zabawkę, grę, pluszaka. Może to być pomocne w nawiązanie relacji, zbudowaniu poczucia bezpieczeństwa w nowej sytuacji.