Ratunku! Mój terapeuta ma urlop. Jak zadbać o swoje zdrowie psychiczne w tym okresie?
Fakt, że w najbliższym czasie nasz terapeuta ma urlop, może budzić różne reakcje. Zdarza się, że dla osoby korzystającej z terapii nieobecność Specjalisty jest naturalną koleją rzeczy i nie budzi ona w niej szczególnych odczuć. Czasem urlop psychoterapeuty bywa dla Pacjenta szansą – okazją, aby przyjrzeć się swoim emocjom samodzielnie i czasem dojść do nowych wniosków. Jeśli urlop terapeuty przypada jednak na okres, w którym przeżywasz kryzys zdrowia psychicznego, trudny moment w terapii lub po prostu w Twoim życiu dużo się dzieje, jego nieobecność może wiązać się dla Ciebie z dużym lękiem i negatywnymi emocjami. Podpowiadamy, jak sobie z tym poradzić – tak, aby zminimalizować ryzyko, że przerwa w terapii przyczyni się do pogorszenia Twojego stanu lub sprawi, że Twoja motywacja do pracy nad sobą znacząco spadnie.
Omów z terapeutą jego nieobecność i emocje, jakie ona w Tobie budzi
Z reguły Specjaliści zapowiadają swoją nieobecność Pacjentom z dłuższym, co najmniej kilkutygodniowym wyprzedzeniem. Jeśli zauważasz, że urlop Twojego terapeuty budzi w Tobie konkretne reakcje na poziomie emocji – czy to pozytywne, czy negatywne – zdecydowanie warto omówić to w trakcie sesji, które zostały Wam przed przerwą. To żaden powód do wstydu: ważnym elementem terapii jest także właśnie omawianie tego, co dzieje się z Tobą w związku z relacją z psychoterapeutą; nie tylko w związku z bieżącymi wydarzeniami czy innymi powodami, dla których zgłosiłeś/aś się po pomoc.
To okazja, żeby zarówno skonfrontować swoje obawy z rzeczywistością (np. podzielenie się z terapeutą lękiem, że jego urlop w rzeczywistości oznacza koniec terapii, że już nie wróci, może znacząco złagodzić Twój niepokój i pomóc Ci się „urealnić”), jak i odkryć prawdziwe przyczyny swoich emocji. Może się bowiem zdarzyć na przykład, że urlop terapeuty reaktywuje Twoje wspomnienia związane z odrzuceniem w dzieciństwie, a Twoje aktualne przeżycia są tak naprawdę niebezpośrednią reakcją na to, co było, a czego nadal nie udało Ci się przepracować. W takiej sytuacji rozłożenie Twoich emocji na czynniki pierwsze może przyczynić się do dużego postępu w terapii! Niezależnie od specyfiki Twojej indywidualnej sytuacji, rozmowa z terapeutą na temat Twoich przeżyć pomoże Ci najpewniej zminimalizować uczucie lęku i dyskomfortu, przygotować się lepiej na jego nieobecność, a często także zacieśnić ze specjalistą ufną więź.
Zaplanujcie razem „siatkę bezpieczeństwa”
W okresie, gdy terapeuta ma urlop, wielu Pacjentów doświadcza lęku przed tym, co się stanie, gdy w trakcie nieobecności specjalisty nagle poczuje się gorzej. W zminimalizowaniu poczucia zagrożenia przed nieobecnością specjalisty może pomóc wspólne opracowanie na sesji poprzedzającej urlop tzw. siatki bezpieczeństwa, czyli stworzenie planu na wypadek, gdybyś faktycznie poczuł/a się gorzej. Niektórzy terapeuci dają w trakcie urlopu swoim Pacjentom – w sytuacji awaryjnej – możliwość kontaktu w określonej formie (np. mailowej), inni dają namiar do zaufanego kolegi po fachu, z którym Pacjent może jednorazowo skonsultować się w razie pogorszenia samopoczucia. Najważniejsze, żeby przed nieobecnością psychoterapeuty omówić z nim, do kogo i kiedy masz się zgłosić, jeśli faktycznie „coś pójdzie nie tak”.
Stwórz plan na czas, gdy Twój terapeuta ma urlop
Przed przerwą w terapii warto także zastanowić się nad tym, jak samodzielnie będziesz dbał/a w tym okresie o swoje zdrowie psychiczne. Kilka przymusowych tygodni „odpoczynku” od dalszej pracy nad swoimi trudnościami może być świetnym momentem do tego, aby przyjrzeć się sobie, zobaczyć, co w terapii udało się wypracować do tej pory i wprowadzić zmiany w życie. Być może okres nieobecności terapeuty to dobra chwila na to, aby np. wypróbować w codziennych kontaktach z ludźmi techniki asertywności, nad którymi pracowaliście ostatnio ze specjalistą lub wprowadzić do codziennej rutyny rozluźniające ćwiczenia oddechowe, których uczyłeś/aś się na sesjach? Zaplanowanie konkretnych kroków, które wdrożysz w życie w trakcie przerwy w terapii, może pomóc Ci spojrzeć na ten czas jako na szansę, nie potencjalne zagrożenie.
Zapisuj na bieżąco swoje przeżycia w trakcie nieobecności specjalisty
Wiadomo, że w trakcie przerwy w terapii życie będzie toczyło się dalej – w Twoim życiu może dojść do nowych, ważnych zdarzeń, a w Twojej głowie mogą zachodzić różne procesy. Może się zdarzyć, że będziesz doświadczać w tym okresie ważnych emocji albo najdą Cię refleksje, które mogą się okazać warte omówienia na terapii. Z pomocą w poradzeniu sobie z tymi przeżyciami i jednocześnie ocaleniu ich od zapomnienia może Ci przyjść ekspresyjne pisanie. To forma autoterapii, która pomaga w opracowywaniu swoich emocji i doświadczeń. Stworzone opisy mogą być też dla Ciebie pomocne po powrocie terapeuty – możesz przeczytać je podczas sesji, aby pomóc Specjaliście wyobrazić sobie, co działo się z Tobą przez miniony czas.