7 dni w tygodniu

Infolinia 799 399 499

HomeBez kategoriiJakie są przyczyny fobii? Czy fobie są dziedziczne, czy wynikają z doświadczeń życiowych?
Przyczyny fobii

UMÓW SIĘ ONLINE NA WIZYTĘ LUB ZADZWOŃ 799 399 499

Jakie są przyczyny fobii? Czy fobie są dziedziczne, czy wynikają z doświadczeń życiowych?

Z artykułu dowiesz się:

  • jak rozpoznać objawy fobii i jak je odróżnić od typowych reakcji lękowych,
  • jakie czynniki mogą wpływać na rozwój różnych rodzajów fobii,
  • w jaki sposób doświadczenia z dzieciństwa wpływają na powstanie fobii,
  • jak genetyka i chemia mózgu wiążą się z fobiami,
  • dlaczego niektórych fobii uczymy się przez obserwację innych,
  • jakie ryzyko dziedziczenia fobii występuje w rodzinach,
  • jakie badania naukowe rzucają światło na mechanizmy powstawania fobii,
  • jak profesjonalna pomoc może pomóc w radzeniu sobie z fobiami.

Fobie to skomplikowane zaburzenia lękowe, które mogą mieć wiele przyczyn. Można je przypisać zarówno czynnikom genetycznym, jak i doświadczeniom życiowym. U osób z predyspozycjami genetycznymi istnieje większe prawdopodobieństwo rozwoju takich zaburzeń, ale na ich wystąpienie wpływają również doświadczenia w życiu codziennym, takie jak traumatyczne wydarzenia czy obserwacja lęków u innych.

Jeżeli jednak nasilenie lęku w konkretnych sytuacjach jest tak duże, że utrudnia nasze codzienne funkcjonowanie, obniża komfort naszego życia i powoduje, że zaczynamy robić wszystko, aby uniknąć tych lękowych sytuacji oraz bodźców, to niestety może okazać się, że cierpimy na fobię.

W poniższym artykule wyjaśniamy, czym jest fobia, z czego bierze się fobia i jakie są jej przyczyny.

Fobie – rodzaje

Fobia to zaburzenie lękowe, które objawia się silnym, nieuzasadnionym i irracjonalnym lękiem przed jakimiś bodźcami lękowymi – sytuacjami, przedmiotami lub osobami. Charakterystyczne dla fobii lękowych jest unikanie bodźców lękotwórczych, co w wielu przypadkach prowadzi do wyraźnego obniżenia komfortu życia. Osoba cierpiąca na fobię zdaje sobie sprawę z tego, że jej lęk nie jest proporcjonalny do zagrożenia, jednak pomimo wyjaśnień i argumentów, lęk ten nie ustępuje i nie zmniejsza swojego nasilenia. 

W literaturze naukowej wyróżnia się kilka rodzajów fobii

  1. Fobie specyficzne – dotyczą lęku przed sytuacjami lub obiektami. Wśród nich można wymienić m.in.:
    • agorafobia – lęk przed otwartymi przestrzeniami,
    • akrofobia – lęk wysokości,
    • arachnofobia – lęk przed pająkami,
    • kynofobia – lęk przed psami,
    • nyktofobia – lęk przed ciemnością,
    • klaustrofobia – lęk przed przebywaniem w ciasnych pomieszczeniach,
    • aerofobia – lęk przed lataniem samolotami, 
    • tokofobia – lęk przed ciążą, porodem i jego powikłaniami, 

2. Agorafobia – lęk przed otwartymi przestrzeniami, 

3. Fobia społeczna – lęk przed kontaktami z innymi osobami, przed negatywną oceną innych osób, przed odrzuceniem lub ośmieszeniem. 

Jakie są objawy fobii?

Osoba cierpiąca na fobię doświadcza silnego lęku zarówno przed bodźcem lękowym, jak i przed zetknięciem się z nim. W rezultacie Pacjenci z fobią wykazują silną tendencję do unikania tych sytuacji oraz przedmiotów, które wywołują w nich lęk, nawet jeżeli unikanie to powoduje znaczne pogorszenie codziennego funkcjonowania. 
W momencie zetknięcia się z bodźcem lękowym Pacjenci odczuwają szereg objawów charakterystycznych dla zaburzeń lękowych, takich jak m.in.:

  • przyspieszone bicie serca,
  • uderzenia gorąca,
  • nadmierna potliwość,
  • drżenie rąk,
  • zawroty głowy,
  • bóle brzucha,
  • suchość w ustach.

W cięższych przypadkach niektóre osoby doświadczają również ataków paniki.

Skąd się biorą fobie? Przyczyny fobii

Zaburzenia lękowe w większości przypadków rozpoczynają się już w okresie dzieciństwa lub wczesnej dorosłości. Fobia może więc mieć swoje źródła w okresie dzieciństwa, a jej objawy mogą pojawić się dopiero w dorosłości. 

Z czego bierze się fobia? Badania naukowe wskazują na nieprawidłowości w funkcjonowaniu neuroprzekaźników. U osób z zaburzeniami lękowymi obserwuje się nieprawidłowości w drogach serotoniny, dopaminy oraz neuroprzekaźnika GABA. Co więcej, u Pacjentów z zaburzeniami lękowymi obserwuje się nadaktywność ciała migdałowatego, co prowadzi do nadmiernego reagowania na bodźce uznawane za zagrożenie i utrudnia regulację emocji. Wszystko to przyczynia się do nasilenia lub/i utrzymywania się lęku. 

Przyczyny fobii mogą także leżeć w traumatycznych doświadczeniach z dzieciństwa. U osoby, która w dzieciństwie była np. pogryziona przez psa, może w dorosłości rozwinąć się lęk przed psami. Fobia może również rozwinąć się na skutek uczenia się przez obserwację oraz naśladownictwa. Mianowicie, jeżeli dziecko było świadkiem np. sytuacji, w których widziało, że rodzic bał się ciemności, to może ono niejako “nauczyć się” tego lęku od rodzica. 

W rozwoju fobii znaczenie mają również indywidualne czynniki ryzyka, takie jak wysoki poziom lęku, wysoka wrażliwość, tendencja do nadmiernego reagowania, niska odporność na frustrację czy trudności w radzeniu sobie z sytuacjami stresowymi. 

Czy fobie są dziedziczne?

Badania naukowe sugerują, że istnieje genetyczne podłoże predyspozycji do zaburzeń lękowych. Prawdopodobieństwo, że na zaburzenia lękowe będą cierpieć dwie osoby z pary bliźniąt jednojajowych, jest 2 razy wyższe niż w przypadku pary bliźniąt dwujajowych. Ponadto w badaniach genetycznych potwierdzono, że połowa Pacjentów z zaburzeniami lękowych ma co najmniej jednego krewnego z takimi zaburzeniami. 

Fobie mogą mieć podłoże genetyczne, ale nie oznacza to, że będą dziedziczone zawsze. U niektórych osób może bowiem jedynie wzrastać ryzyko wystąpienia fobii, a to, czy fobia wystąpi, czy nie, będzie zależeć od interakcji z innymi czynnikami, np. środowiskowymi lub osobowościowymi. 

Jak sprawdzić, czy mam fobię?

Jeżeli zmagasz się z jakimikolwiek objawami mogącymi wskazywać na fobię, to dobry moment, aby zgłosić się po pomoc do psychologa, psychoterapeuty lub psychiatry. Specjaliści na podstawie wywiadu przeprowadzą diagnozę i w razie potrzeby, zaproponują indywidualną ścieżkę wsparcia.

Samodzielnie można również wykonać dostępne w internecie testy, np. Test Lęku Społecznego Leibowitza, który pozwala ocenić nasilenie objawów fobii społecznej. Warto jednak pamiętać, że wynik testu nie jest jednoznaczny z diagnozą, jednak może być on sygnałem alarmowym skłaniającym do sięgnięcia po pomoc Specjalisty.

Jeżeli Ty lub bliska Ci osoba zmaga się z objawami mogącymi wskazywać na fobię, zapraszamy Cię na wizytę jednego z naszych Specjalistów. Im szybciej zgłosisz się po pomoc, tym większą masz szansę na szybszy powrót do zdrowia.

FAQ

Czy fobie są dziedziczne?

Badania wskazują, że fobie mogą mieć podłoże genetyczne. Osoby, których bliscy krewni cierpią na zaburzenia lękowe, są bardziej narażone na rozwój podobnych problemów. Jednak dziedziczenie fobii nie jest jednoznaczne; zarówno geny, jak i środowisko odgrywają rolę w ich powstawaniu.

Jakie doświadczenia życiowe mogą prowadzić do rozwoju fobii?

Traumatyczne wydarzenia, zwłaszcza w dzieciństwie, mogą przyczynić się do powstania fobii. Na przykład dziecko ugryzione przez psa może w dorosłości odczuwać silny lęk przed psami. Również obserwacja lęków u bliskich może wpłynąć na rozwój fobii.

Jakie są najczęstsze objawy fobii?

Fobie objawiają się zarówno na poziomie fizycznym, jak i psychicznym. Do objawów fizycznych należą przyspieszone bicie serca, pocenie się, zawroty głowy czy duszność. Objawy psychiczne to silne poczucie zagrożenia, potrzeba ucieczki oraz myśli katastroficzne.

W jaki sposób diagnozuje się fobie?

Diagnoza fobii opiera się na szczegółowym wywiadzie klinicznym przeprowadzonym przez specjalistę zdrowia psychicznego. Może obejmować wypełnienie kwestionariuszy i testów psychologicznych oraz ocenę objawów według klasyfikacji ICD-11 lub DSM-5.

Jakie są skuteczne metody leczenia fobii?

Najczęściej stosowaną metodą leczenia fobii jest terapia poznawczo-behawioralna, która pomaga zidentyfikować i zmienić wzorce myślenia prowadzące do lęku. W niektórych przypadkach stosuje się również farmakoterapię, np. leki przeciwlękowe lub przeciwdepresyjne.

Czy fobie mogą ustąpić samoistnie?

Fobie rzadko ustępują samoistnie. Bez odpowiedniego leczenia mogą utrzymywać się przez długi czas, a nawet nasilać. Wczesna interwencja i terapia zwiększają szanse na skuteczne pokonanie fobii.

Czy dzieci mogą cierpieć na fobie?

Tak, fobie mogą występować u dzieci. Często są wynikiem traumatycznych doświadczeń, obserwacji lęków u bliskich lub innych czynników środowiskowych. Wczesne rozpoznanie i interwencja są kluczowe dla skutecznego leczenia.

Jakie są różnice między fobią a zwykłym lękiem?

Fobia to intensywny, irracjonalny lęk przed konkretnym obiektem lub sytuacją, który prowadzi do unikania bodźca lękowego. Zwykły lęk jest naturalną reakcją na zagrożenie i zazwyczaj jest proporcjonalny do sytuacji.

Czy można całkowicie wyleczyć się z fobii?

Wiele osób z fobiami osiąga znaczną poprawę lub całkowite ustąpienie objawów dzięki odpowiedniemu leczeniu, takiemu jak terapia poznawczo-behawioralna. Kluczowe jest podjęcie terapii i współpraca ze specjalistą.

Informacje o Autorze

O autorze
dr n.med. Katarzyna Niewińska - kierowniczka Sieci Klinik PsychoMedic.pl jest doktorem nauk medycznych w dziedzinie psychiatrii dorosłych, specjalistką w zakresie psychologii klinicznej i psychoterapeutką z blisko 20-letnim doświadczeniem zawodowym. Ukończyła studia wyższe z zakresu psychologii i marketingu oraz liczne kierunki studiów podyplomowych: m.in. kurs specjalizacyjny z zakresu psychologii klinicznej (zwieńczony egzaminem zdanym z wyróżnieniem), renomowaną szkołę psychoterapii w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz seksuologię w Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Zrealizowała grant naukowy i obroniła rozprawę doktorską w Instytucie Psychiatrii i Neurologii (IPiN) w Warszawie. Posiada wieloletnie doświadczenie naukowe, kliniczne i zarządcze - m.in. jako kierownik studiów na kierunku psychodietetyka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz jako terapeutka w Klinice Nerwic i Zaburzeń Osobowości IPiN czy Fundacji ASLAN. Jest autorką publikacji naukowych dotyczących m.in. problematyki przemocy, terapii grupowej i trudności młodych ludzi - w tym współautorką uznanej książki “Psychodrama w psychoterapii” (wydanej w 2011 roku nakładem Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego), a także autorką kilkuset artykułów popularyzujących wiedzę psychologiczno-psychiatryczną. Specjalizuje się w psychoterapii dla dorosłych, par, rodzin i młodzieży.

Skontaktuj się z nami
☎ 799 399 499 | facebook.com/poradniapsychomedic | instagram.com/psychomedic.pl/

Więcej: Katarzyna Niewińska - Psychoterapeuta Warszawa - PsychoMedic.pl

Najszybsze terminy wizyt - na dziś lub jutro